10

Mauracher Hof
„Rzymski“ Dwór Mauracher

Tradycja dworu Mauracher sięga prawie dwóch tysięcy lat. Nawet średniowieczna nazwa „Muron“ (w „ścianach“) wskazuje, że tutaj Alemannowie odkryli kamienne mury rzymskiego osiedla. Pozostałości tych murów, skorup i innych znalezisk, które zostały odkryte w 1970 roku, sugeruje powstanie „villa rustica“ na przełom II i III wieku n. e. Pomiary radarowe gruntu z lat 2010/11 pozwalają rozpoznać mury (na zdjęciu w powyżej: kolor czerwony).

O istnieniu rzymskiego dworu („villa rustica“), u stóp góry Mauracher, świadczą tutaj zabezpieczone podziemne fundamenty. Dwa kawałki ceramiki (z pieczęcią garncarza) i miedziany kociołek, które tutaj zostały znalezione, pozwalają datować na przełom II i III wieku. Nie można powiedzieć, w jakim stopniu ten rzymski dwór został zniszczony, gdy Rzymianie wycofali się za granicę Renu po 260 n.e. i pozostawili Alemannom obszary na wschód od Renu.

W roku 952 cesarz Otto Wielki odebrał „Muron“ (późniejszy: Maurach) hrabiemu bryzgowijskiemu Guntramowi i scedował biskupowi Konradowi z Konstancy. Średniowieczny dziedziniec w Maurach („curtis in Muron”), co jest poświadczone od XII wieku w wielu dokumentów, powstał wraz z kościołem parafialnym („ecclesia“), który był prawdopodobnie na wschodnim występie góry Mauracher (patrz tablica 7).

Ten średniowieczny dziedziniec „ze Mure“, zwany także „ze Gloter“, był od dawna w posiadaniu biskupa Konstancy lub jego kapituły. Gdy po 1316 zatrudniono w kościele kapłana diecezjalnego Jana Waldenera, „Dwór Konstancy“ nazwano „Waldener Hof”.

Po reformacji, dobra dworskie (z kościołem na wzgórzu) przechodziły od wdowy po margrabim Jakubie III do różnych właścicieli. Wreszcie w 1714 roku pozostały w rodzinie Sonntag , która założyła w 1912 roku, na szczycie góry obok ruin kościoła, mały prywatny cmentarz dla członków rodu. W 1970 roku Dwór Mauracher ze wszystkimi budynkami i gruntami został w końcu zakupiony przez miasto Denzlingen. Dzierżawcą gospodarstwa jest Andreas Trenkle.


Fragment ustawy cesarza Ottona Wielkiego z dnia 21 lutego 962, w której „Muron“ jest wymieniona po raz pierwszy. Miejsce („locus“) zostało odebrane hrabiemu Guntramowi i przekazane biskupowi Konradowi z Konstancy.